Vorige week zei ik tegen mijn schoonzus en schoonbroer dat dit de leukste vakantie in 6 jaar tijd is. (Lees: sinds we kinderen hebben). De kinderen worden al wat ouder, ze spelen meer samen, kunnen zich al eens alleen bezig houden. Waarop mijn schoonzus antwoordde dat ik er dit jaar zelf ook wel veel energie in steek door elke dag iets leuks te verzinnen voor de kinderen. Daar had ze wel een punt.
Tijdens vormingen vertel ik ook steeds dat je soms beter eerst een kwartier iets doet met de kinderen voor je aan de afwas, het koken, je werkmails... begint. Vaak is de reflex: 'ik ga eerst even... en dan zullen we...'. Maar dat even duurt (zeker voor kinderen) vaak heeeel lang. En als er iets is waar kinderen het moeilijk mee hebben, is het wachttijd. Wachten voor het eten, wachten om te vertrekken, wachten om iets samen te doen. En dan begint het zeuren. Wanneer ben je klaar, wanneer gaan we... Of aandacht trekken met pijntjes, ruzies, brussen ambeteren. Door eerst iets samen te doen en ze dan 'in gang' te zetten met iets anders, kan je dat een stukje vermijden.
Maar goed. Mijn kinderen worden inderdaad wel ouder (wat zeker helpt), maar ze zeggen deze vakantie ook wel veel meer dat het een fijne vakantie is. Kids blij, mama blij.
Wat deden we deze week:
- We vertrekken binnenkort met de vouwtent op vakantie, dus die ging eens open om de staat op te maken: binnentent en gordijnen wassen en de kampeerdozen uitmesten. Al die was zorgde voor een toffe tent (alweer, ik weet het, ik heb iets met tenten. Mijn kinderen gelukkig ook). Maar ook voor echt materiaal om mee te spelen. Voor ik het wist hadden ze een hele living gefabriceerd onder het wasrek en waren ze met het kampeerkookgerief aan de slag. Voor deze heb ik dus zelf weinig moeten verzinnen, ik heb ze vooral laten doen en ben uiteraard eens op bezoek gaan.
- Tent open, alles gewassen. Dus deden we camping 'In den hof' open. Drie nachten heerlijk slapen in de buitenlucht. We vonden het eigenlijk alle vier super leuk. Zeker met die warme lijfjes die dan 's morgens tussen ons kropen.
- Je moet niet op vakantie zijn om vakantiekaartjes te sturen. Leuk om te beslissen naar wie van hun vriendjes ze een kaartje wilden sturen, tekeningen maken, postzegels plakken en uiteraard de brieven op de bus doen. En dan elke dag eens naar de brievenbus gaan om te kijken of er iemand ook een kaartje terug stuurt. Voor diegenen die nog geen kaartje kregen, maar wel graag zomerpost krijgen, geef maar een seintje. De zomervakantie is nog lang niet gedaan. En alle kaartjes die wij in de bus krijgen, worden beantwoord!
- Verzengende hitte vraagt om afkoeling. Dat kan in eigen dorp, maar op de nationale feestdag kozen we ervoor om over de taalgrens heen te duiken en afkoeling te zoeken in de Ourthe. Al van de vroege ochtend had ik zin om dammen te gaan bouwen. Mijn eigen kindertijd kwam helemaal terug. Toen vond ik niets leuker dan dat mijn ouders een riviertje vonden waar we dan dammen gingen bouwen. Ik begreep nooit goed, waar ze de riviertjes altijd vonden, meestal diep in een bos verstopt (lees: we moesten er meestal een fikse wandeling voor doen, ik begin nu te vermoeden dat dat met voorbedachte rade was om ons enigszins vooruit te krijgen.) Onze dames hebben er deze keer niet lang voor moeten wandelen, maar vonden het minstens even leuk als ik. Maar wacht tot we in de bergen zitten. Dan zal ik diegene zijn die zegt: een beetje verder is een leuk riviertje waar we dammen kunnen bouwen. Benieuwd of dat er dan ook de vaart in zet bij de meisjes.
- Papa maakt pizza op de BBQ. De dames zijn aan het wachten. Ik vraag wat ze willen drinken. Grenadine antwoorden ze. Ik schrijf het op mijn papiertje. Ik vraag of het aperitiefhapje smaakte en wat ze als hoofdgerecht wensen. Of ze interesse hebben in het verrassingsdessert. Wij spelen restaurantje. De kinderen zijn koning... euh klant. Dus toch koning.
- De jongste had een verjaardagsfeestje. Vriendjes terugzien. De vriendjes van de oudste waren allemaal op pad, dus deden we iets speciaals met drie. Een boekentas voor het eerste leerjaar kopen. En trots dat ze was hand in hand met mama en papa en een veel te grote boekentas op haar rug. Meestal zijn wij vrij laat met alles wat met schoolvoorbereidingen te maken heeft. Zo vroeg gaan heeft zijn voordelen: veel meer keuze en veel minder drukte. Memo to myself, wacht niet meer tot de laatste week!
- We hadden jonge kinderen als logees. Dus probeerden we de truk met het dekbedovertrek en de ventilator. Plezier dat ze hadden met erin en uit te kruipen. En wist je dat als je door een ventilator praat je-e-e-e-e wo-o-o-o-o-o-rde-e-e-n a-a-a-a-fge-e-e-eka-a-a-apt klinken? Zing er maar eens een liedje door. Echt gezellig. (Aja, als je een bouwdroogblazer - of hoe heet dat ding - hebt, gebruik dat. Dan is het effect nog groter, denken we).
Ik hoop dat jullie met deze blog ook leuke ideetjes opdoen. Je mag zeker foto's doorsturen naar lies at gr35 punt be. Tijdens onze vakantie post ik even niets, maar nadien stuur ik dan foto's door wat anderen hebben uitgeprobeerd. Dus zeker foto's trekken van wat je allemaal met jou kids uitspookt!
Geniet van de zon!
Lies
Tijdens vormingen vertel ik ook steeds dat je soms beter eerst een kwartier iets doet met de kinderen voor je aan de afwas, het koken, je werkmails... begint. Vaak is de reflex: 'ik ga eerst even... en dan zullen we...'. Maar dat even duurt (zeker voor kinderen) vaak heeeel lang. En als er iets is waar kinderen het moeilijk mee hebben, is het wachttijd. Wachten voor het eten, wachten om te vertrekken, wachten om iets samen te doen. En dan begint het zeuren. Wanneer ben je klaar, wanneer gaan we... Of aandacht trekken met pijntjes, ruzies, brussen ambeteren. Door eerst iets samen te doen en ze dan 'in gang' te zetten met iets anders, kan je dat een stukje vermijden.
Maar goed. Mijn kinderen worden inderdaad wel ouder (wat zeker helpt), maar ze zeggen deze vakantie ook wel veel meer dat het een fijne vakantie is. Kids blij, mama blij.
Wat deden we deze week:
- We vertrekken binnenkort met de vouwtent op vakantie, dus die ging eens open om de staat op te maken: binnentent en gordijnen wassen en de kampeerdozen uitmesten. Al die was zorgde voor een toffe tent (alweer, ik weet het, ik heb iets met tenten. Mijn kinderen gelukkig ook). Maar ook voor echt materiaal om mee te spelen. Voor ik het wist hadden ze een hele living gefabriceerd onder het wasrek en waren ze met het kampeerkookgerief aan de slag. Voor deze heb ik dus zelf weinig moeten verzinnen, ik heb ze vooral laten doen en ben uiteraard eens op bezoek gaan.
- Tent open, alles gewassen. Dus deden we camping 'In den hof' open. Drie nachten heerlijk slapen in de buitenlucht. We vonden het eigenlijk alle vier super leuk. Zeker met die warme lijfjes die dan 's morgens tussen ons kropen.
- Je moet niet op vakantie zijn om vakantiekaartjes te sturen. Leuk om te beslissen naar wie van hun vriendjes ze een kaartje wilden sturen, tekeningen maken, postzegels plakken en uiteraard de brieven op de bus doen. En dan elke dag eens naar de brievenbus gaan om te kijken of er iemand ook een kaartje terug stuurt. Voor diegenen die nog geen kaartje kregen, maar wel graag zomerpost krijgen, geef maar een seintje. De zomervakantie is nog lang niet gedaan. En alle kaartjes die wij in de bus krijgen, worden beantwoord!
- Verzengende hitte vraagt om afkoeling. Dat kan in eigen dorp, maar op de nationale feestdag kozen we ervoor om over de taalgrens heen te duiken en afkoeling te zoeken in de Ourthe. Al van de vroege ochtend had ik zin om dammen te gaan bouwen. Mijn eigen kindertijd kwam helemaal terug. Toen vond ik niets leuker dan dat mijn ouders een riviertje vonden waar we dan dammen gingen bouwen. Ik begreep nooit goed, waar ze de riviertjes altijd vonden, meestal diep in een bos verstopt (lees: we moesten er meestal een fikse wandeling voor doen, ik begin nu te vermoeden dat dat met voorbedachte rade was om ons enigszins vooruit te krijgen.) Onze dames hebben er deze keer niet lang voor moeten wandelen, maar vonden het minstens even leuk als ik. Maar wacht tot we in de bergen zitten. Dan zal ik diegene zijn die zegt: een beetje verder is een leuk riviertje waar we dammen kunnen bouwen. Benieuwd of dat er dan ook de vaart in zet bij de meisjes.
- Papa maakt pizza op de BBQ. De dames zijn aan het wachten. Ik vraag wat ze willen drinken. Grenadine antwoorden ze. Ik schrijf het op mijn papiertje. Ik vraag of het aperitiefhapje smaakte en wat ze als hoofdgerecht wensen. Of ze interesse hebben in het verrassingsdessert. Wij spelen restaurantje. De kinderen zijn koning... euh klant. Dus toch koning.
- De jongste had een verjaardagsfeestje. Vriendjes terugzien. De vriendjes van de oudste waren allemaal op pad, dus deden we iets speciaals met drie. Een boekentas voor het eerste leerjaar kopen. En trots dat ze was hand in hand met mama en papa en een veel te grote boekentas op haar rug. Meestal zijn wij vrij laat met alles wat met schoolvoorbereidingen te maken heeft. Zo vroeg gaan heeft zijn voordelen: veel meer keuze en veel minder drukte. Memo to myself, wacht niet meer tot de laatste week!
- We hadden jonge kinderen als logees. Dus probeerden we de truk met het dekbedovertrek en de ventilator. Plezier dat ze hadden met erin en uit te kruipen. En wist je dat als je door een ventilator praat je-e-e-e-e wo-o-o-o-o-o-rde-e-e-n a-a-a-a-fge-e-e-eka-a-a-apt klinken? Zing er maar eens een liedje door. Echt gezellig. (Aja, als je een bouwdroogblazer - of hoe heet dat ding - hebt, gebruik dat. Dan is het effect nog groter, denken we).
Ik hoop dat jullie met deze blog ook leuke ideetjes opdoen. Je mag zeker foto's doorsturen naar lies at gr35 punt be. Tijdens onze vakantie post ik even niets, maar nadien stuur ik dan foto's door wat anderen hebben uitgeprobeerd. Dus zeker foto's trekken van wat je allemaal met jou kids uitspookt!
Geniet van de zon!
Lies